Hoe het begon
"Als Egyptische springruiter had ik snel door dat ik in Europa moest zijn om het métier te leren. Op m'n elf jaar ben ik naar Europa gereisd. Ik ben begonnen in Nederland bij de familie Hendrix. Na een leuke samenwerking van ongeveer acht jaar ben ik iets zuidelijker getrokken naar de stallen van Jos Lansink. Nadien heb ik m'n eigen stallen opgericht in het Antwerpse (België). In die periode is m'n moeder meegereisd met mij. M'n vader woont en werkt nog steeds in Egypte."
Kwaliteit troef
"Ik heb het geluk enkele toppaarden in m'n stal te hebben," begint Said. "Ik hou van goede springpaarden, het uiterlijk is voor mij minder belangrijk. Ik scout steeds op wedstrijden voor jonge paarden. Aangezien ik niet echt een financiële sponsor heb die me steunt moet ik proberen de kwaliteitspaarden jong aan te kopen."
Wat de kwaliteit van een paard betreft is Said duidelijk. "Het paard moet een goede ingesteldheid hebben. Top paarden hebben zin om te werken en bij te leren. Idealiter zijn ze ook eenvoudig te rijden. Op het hoogste niveau kan je moeilijk of niet meedraaien als je in het parcours teveel bezig bent met een gevecht tussen jou en je paard. Daarom is het belangrijk dat je paard ook zelf problemen wil oplossen."
Egypte op de wereldkaart
Samen met Nayel Nassar en Karim El Zogby komt de Egyptische vlag meer en meer op de voorgrond? "Inderdaad, en dat is ook de bedoeling. We proberen echt het beste van onszelf te geven om Egypte op de kaart te zetten. We hebben een sterke équipe met heel veel potentieel. Kijk maar naar de winnende rit in de Rolex Grand Prix van Spruce Meadows."
"Wat we nog meer moeten ontwikkelen is een groepsgevoel. Momenteel heb je weinig of geen Afrikaanse landen in de Nations Cup series. Thans is dit een circuit waar je enorm veel kan leren."